Ondanks dat ze vrijwel geen alcohol had gehad sliep M alweer om 22:00. De alpenlucht, hele dag bewegen en het late eten hier zijn niet bevorderlijk.
Vanochtend sneeuwde het. Desondanks zaten we alweer op tijd aan het ontbijt. M ontdekte een lekkere tomatenspread die bij het ontbijtassortiment lag. Lekker op een meerzadenbroodje met komkommer en tomaat erop.
We gingen na het ontbijt weer lopend door het dorp naar de andere kant. Toen we boven kwamen merkten we hoe het sneeuwde en waaide, zeker in de stoeltjeslift verder omhoog. Het skiën was dan ook behoorlijk zwaar.
Wat het bijzondere is aan skiën is dat het een rollercoaster van emoties is en altijd onvoorspelbaar. Zo had M in de lift enorme kramp im haar kuiten en zag het skiën totaal niet meer zitten maar na een paar bochten was dat alweer weg. Ook de andere pijntjes trouwens.
Voor het eerst in al die jaren raakten we elkaar kwijt. We hadden afgesproken naar de Sunlinerlift te skiën maar J ging per ongeluk weer in dezelfde lift en M zag hem niet meer en skiede dus maar naar de Sunliner. We spraken af elkaar weer bij de Sunliner te zien maar M dacht bovenaan en J onderaan. M ging dus alleen naar boven en het waaide echt enorm. Zeker bovenaan was het te gek.
Uiteindelijk kwam J dan toch onderaan de Sunliner terecht maar moest toen gelijk weer naar boven. M was inmiddels wortel aan het schieten in de ijzige wind. Uiteindelijk waren we weer herenigd en skieden direct naar de Reiteralm waar we bijkwamen met een warme thee want het was buiten echt bar en boos.
Uiteindelijk moesten we toch verder en besloten naar het Sonne alm gebied te gaan. Maar dat was ook een pittige tocht met harde wind, sneeuw en slecht zicht. Toch ging het best. Het was in het sonnealm gebied ook zo winderig en slecht dat we besloten naar het dal te gaan maar daar bleek dat de lift naar de andere kant eruit lag wegens de wind. Moesten we dus weer terug maar toen we midden op de berg terug kwamen bleek ook de stoeltjeslift er inmiddels uit te liggen.
Al snel trokken we de conclusie dat we dus niet meer terug konden via de piste maar terug naar het dal en dan met de skubus. Met de skipas kan je daar altijd in. Wederom dus weer dezelfde hele gladde piste in….. gelukkig stond er net een bus maar die was gezien de omstandigheden al stampvol. Desondanks pasten wij er nog net ons en lieten ons naar de eerstvolgende halte brengen waar we weer in de lift konden: de Zwolferkogel.
Omdat het inmiddels lunchtijd was gingen we er bij het middenstation al uit en skieden naar Hintermaisalm waar we altijd een keer lunchen omdat ze er zulke lekkere spaghetti hebben. Zo ook nu weer.
Na de lunch was het nog steeds slecht weer en omdat er zoveel pistes dicht waren besloten we terug te skiën en te gaan wandelen. We hadden op de wandelkaart gezien dat dat kon vanaf ons hotel door de Ubahn lift te nemen. Vanaf daar kon je lopen naar het middenstation van de Westgipfellift. Dat was een heel mooi bospad waar nog vrijwel niemand had gelopen. Het was alleen wel continu klimmen. Desondanks erg mooi om te doen.
In totaal was het slechts 2 km maar best pittig door het klimmen. We kwamen uit bij een berghut waar we vonden dat we wel een biertje hadden verdiend. Na her biertje gingen we weer met de lift naar beneden. Een leuk tochtje!
Na het douchen liepen we naar de drogist voor nieuwe sporttape voor M maar die was zo enorm duur dat we dat maar even lieten zitten. We gingen maar weer gezellig naar Jennerwein waar ze al precies weten wat we te drinken willen. Leuk is dat altijd. We raakten ook nog aan de praat met een Engelsman die heel erg anti-Brexit was.
Op dinsdag krijgen we in het hotel geen eten want dan hebben ze een rustdag. De vorige keren aten we wat aan de bar bij Jennerwein en ook nu deden we dat en det beviel zeer goed. Een wrap met groenten van de gril met heerlijke frietjes met een overheerlijk knoflooksausje. Echt super!
Vanavond weer de blog en vast weer op tijd slapen…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten