Zaterdag 27 januari 2024: Hinterglemm-Azewijn

Vanochtend stonden we om 6:45 op en om 7:15 aan het ontbijt. Bijna alles stond er al en we waren de enige. We aten dus weer een broodje en fruit. Daarna namen we afscheid van Hans en Annelies en gooiden alles in de auto. Om 7:50 reden we weg.

Toen we het Glemmtal uitreden werd het steeds groener en toen we Oostenrijk uit waren was er geen sneeuw meer te zien. Alle sneeuw van de heenweg was verdwenen…. 

Het was de hele rit wel stralend zonnig weer. We wisselden na 2 uur steeds af met rijden en het ging redelijk soepel. Wel overal best druk en daardoor deden we er ruim een uur langer over dan vorig jaar en had Google wat omrijroutes voor ons bedacht zoals dwars door München….
Uiteindelijk waren we om 19:25 thuis. De dieren zijn weer goed verzorgd door Evelien die in ons huis zat. 






Vrijdag 26 januari 2024: Hinterglemm

Het had vannacht wederom geregend maar toen we wakker werden was het droog. Wij gingen dus weer vroeg op pad naar de overkant want een deel van de pistes, de zogenaamde Sonnealm, hadden we nog steeds niet gedaan.

Het was heel rustig maar toen we daarheen skieden lukte het ons haast niet om bochten te draaien, zo raar. Je belandde daardoor buiten de piste en viel bijna. Er was een dikke geprepareerde laag plaksneeuw door de dooi en daar kom je heel moeizaam doorheen. Het vraagt echt even andere techniek. Toen we dat eenmaal doorhadden ging het wel weer. 


In dit gebiedje zijn 2 stoeltjesliften naar boven, best hoog. Daar waaide het behoorlijk en dan is het zitten in zo’n stoeltje best eng. De pistes waren overigens best te doen maar we besloten helemaal naar beneden te skiën en met de facoriete lift van Joery (not), de stalift, aan de andere kant weer naar boven te gaan naar de Zwolferkogel. Hier was het ook nog te doen. We dronken een kopje thee halverwege bij de Winkleralm. Altijd leuke tent. 

J had last van z’n teen en vond het niet fijn meer gaan en dus besloten we naar het hotel te skiën. De afspraak is dat als één van ons wil stoppen, we stoppen. Betekent dat we dit jaar maar 150 km hebben geskied. Dat is weinig voor ons doen want er zijn ook jaren dat we ruim 200 deden, maar de omstandigheden waren de laatste 4 dagen ook niet fijn. Dan zie je toch wel de gevolgen van klimaatverandering. We lazen dat dit normaliter de koudste week in de Alpen hoort te zijn. Teruglezend in de blogs laat ook zien dat vorig jaar en dit jaar uitzonderlijk waren.

We denken dan wel weer na of we niet eens naar een ander, hoger, gebied moeten gaan, maar Saalbach-Hinterglemm is wel één van de grootste en meest gevarieerde gebieden die er is. De prijzen zijn daar overigens ook wel naar… met skipassen die al €369 pp zijn. Voor volgend jaar hebben we het hotel in ieder geval alweer vastgelegd. Zolang we het kunnen betalen genieten we erg van zo’n actieve vakantie.


Na de skischoenen omgewisseld te hebben voor gewone sneeuwschonen liepen we van het hotel terug naar de Zwolferkogel en gingen we met de lift weer naar de Winkleralm voor lunch. Ze konden voor ons een Tiroler Gröstl maken zonder vlees. Tiroler Gröstl is een pannetje met gebakken aarsappel, ui, spek en karwijzaad. Lekker!

‘S middags childen we, dutje, beetje opruimen en voor het laatst naar Jennerwein waar ze al gelijk weten wat we willen drinken en ze hadden ‘ons’ plekje zogenaamd vrijgehouden. We zijn bekend. Daarna ook het laatste diner in het hotel. Altijd het traditionele Bauernbuffet. Dat is eigenlijk alleen vlees met gebakken aardappeltjes en zuurkool. Wij eten dus alleen de laatste 2. Alle dagen wordt er best goed rekening met ons gehouden. De soepen zijn altijd vegetarisch en altijd een vegakeuze als hoofdgerecht. Maar nu was ook de soep met vlees en dus niet zo veel voor ons. Gelukkig is het saladebuffet altijd zeer uitgebreid met oa aardappelsalade, prei-appel-salade, linzensalade, bonensalade etc etc. En als toetje kregen we kaiserschmarren dus we aten zeker weer ruimschoots genoeg.

We kletsten heel gezellig met het Nederlandse stel over het skiën, de pistes, Rotterdam (waar zij wonen) etc. Ze lijken wel op ons, alleen wat jonger. We zaten dus wat langer dan anders, waarna we het hotel afrekenden bij Hans en weer vastlegden voor volgend jaar. Eindelijk kwamen we erachter hoe de leuke dame heet die er werkt en waar we altijd leuk mee kletsen maar altijd de naam van vergeten (het was iets met een A….). Ze heet Annelies, nu vastgelegd in bet blog!

M haakte nog aan bij de Pubquiz online en J legde de skies en skischoenen in de auto. We gingen om 22:45 slapen want volgende dag vroeg op voor de terugreis.


Donderdag 25 januari 2024: Hinterglemm

M weet eindelijk waardoor het komt dat ze altijd zo snel in slaap valt hier in Oostenrijk. Natuurlijk, alcoholische versnaperingen helpen niet (maar ook als ze dat niet drinkt gebeurt het), de hele dag bewegen in de buitenlucht helpt ook niet (de Garmin geeft aan dat er eigenlijk onvoldoende hersteltijd is) en ook de best zware maaltijden relatief laat helpen niet. Maar gisteren hadden we voor het eerst de verwarming uit gezet en M hield het gelijk tot 22:30 vol! Het is altijd behoorlijk warm op de kamer. J vindt dat lekker maar moet het nu dus met iets normalere temperatuur doen.

Vanochtend werden we wakker met regen. Echt zo erg is dat. Alle sneeuw van de bomen en auto’s en zo is gelijk verdwenen. De pistes kunnen gelukkig blijkbaar wel wat hebben want zijn allemaal nog steeds dik genoeg al wordt de kwaliteit er niet beter op. Je merkt hier echt de gevolgen van klimaatverandering. We lazen deze blogs nog terug van eerdere jaren en toen was het zelden boven 0. Nu al 2 jaar op rij een groot deel van de dagen.

We stonden desondanks gewoon op en aten ons ontbijtje. De rest van het hotel had wel besloten wat rustiger aan te doen want wij waren de eersten die het ski-ruim verlieten want we wilden toch kijken of het hoger op de berg beter zou zijn. We moesten vanaf het hotel zelfs door plassen skiën, echt treurig. We gingen wederom naar de andere kant van het dorp omdat je daar makkelijker bovenin kan blijven en niet helemaal naar het dal hoeft te skiën.


Boven bleek het enorm gesneeuwd te hebben en nog steeds te doen. Dat was wel even wat anders dan beneden gelukkig maar wel heel pittig skien want er was veel losse sneeuw nog gevallen nadat de pistebully eroverheen was gegaan. We bleven skien in dit gebied, durfden het niet aan om weer naar het Sonne-alm gebied te gaan omdat er weer veel wind stond en alweer liften uitlagen dus we gingen niet ver vandaag en warmden tussendoor nog even op in een gezellig hut onderaan de Sunliner.


De lunch nuttigden we bij de Pfefferalm. Hier waren we nog nooit geweest en is een hele leuke kleine hut. We moesten er wel voor naar het dal en die piste was al heel slecht met grote smeltende hopen sneeuw. We aten kaiserschmarren en die waren hier echt geweldig, heerlijk krokant. Goede keuze dus.

Na deze vullende maaltijd skieden we terug naar ons hotel want het bevalt best om met deze omstandigheden en steeds slechter wordende pistes ‘s middags te gaan lopen. We liepen naar Saalbach via het dal. 5 km in totaal. Altijd een leuke route waar meer mensen wandelen. Ze noemen dit dan ook ‘de Promenade’. In Saalbach gingen we met de lift omhoog om bij Luisalm een drankje te drinken heerlijk bij het haardvuur.


De laatste lift gaat om 16:00 dus toen moesten we weer naar beneden. We wilden met de skibus terug en J had op de bus die klaar stond zien staan dat hij naar Hinterglemm ging. Nou, niet dus…. Hij ging de andere kant op. Gelukkig keerde deze zelfde bus na ca 10 minuten rijden weer om om alsnog naar Hinterglemm te gaan. Skibussen zijn gewoon gratis en rijden de hele dag. Fijn is dat.

We childen nog even op de kamer en zaten nog even aan de bar voordat we weer konden eten. Het hoofdgerecht was zeebaars met witte wijnsaus dit keer. Als desert een heerlijke knödel gevuld met bosbessencompote. Dat toetje deelden we. 

Vanavond weer naar BVN kijken. Morgen alweer de laatste skidag.



Woensdag 24 januari 2024: Hinterglemm

 J had gisteren de ski’s nog geslepen en gewaxt. Handig als je je eigen spullen hebt! Vanochtend was er alleen wederom veel wind waardoor er gelijk al weer veel liften uitlagen zagen we via de app. 

Na het ontbijt gingen we toch weer aan de andere kant van het dorp naar boven. Er was maar 1 lift die het deed en we hadden gelijk door dat het dooide. De sneeuw was al behoorlijk pap geworden en dat is niet fijn. We gingen via de Sunliner naar boven en besloten helemaal naar beneden te skiën om het toch aan de andere kant te proberen want het was hier al best druk 

Maar toen we aan de andere kant bij de Zwölferkogel kwamen was het daar zo enorm druk dat we besloten om direct weer om te keren. Iedereen verdeelt zich nu over een veel kleiner aantal pistes en dus wordt het erg druk. 

We waren dus om 10:30 alweer in ons hotel en besloten wederom te gaan wandelen om toch nog een beetje actief te zijn. We hadden een leuke wandeling uitgekozen waarbij we wederom aan de andere kant van het dorp, bij de Reiterkogel naar boven moesten.


We liepen het eerste gedeelte door de sneeuw in de zon naar de Rosswalthutte. Daar zijn we vaker geweest. Nu zaten we er als enige wandelaars tussen alleen maar skiërs. We aten er wel weer lekker vega. M linzenstoof met knödel en J kaiserschmarren. 


Met nieuwe energie liepen we daarna helemaal naar het dal. Dat was best ploeteren want het was op sommige gedeelten behoorlijk glad en dan is dalen niet zo makkelijk. We zagen nog 4 hertjes in de sneeuw en kwamen verder vrijwel niemand tegen. Toch bijzonder dat je zo midden in een skigebied loopt en niemand tegenkomt. We liepen uiteindelijk 2 uur en 8,5 km. 

We childen nog even op de kamer en deden weer Keer op keer in de bar. Het eten was vanavond selderij-appel-soep en groentenlasagne. Het regent inmiddels hard en dat is echt niet fijn….. morgen is het weer warm dus erg balen


Dinsdag 23 januari 2024: Hinterglemm

Ondanks dat ze vrijwel geen alcohol had gehad sliep M alweer om 22:00. De alpenlucht, hele dag bewegen en het late eten hier zijn niet bevorderlijk. 

Vanochtend sneeuwde het. Desondanks zaten we alweer op tijd aan het ontbijt. M ontdekte een lekkere tomatenspread die bij het ontbijtassortiment lag. Lekker op een meerzadenbroodje met komkommer en tomaat erop. 

We gingen na het ontbijt weer lopend door het dorp naar de andere kant. Toen we boven kwamen merkten we hoe het sneeuwde en waaide, zeker in de stoeltjeslift verder omhoog. Het skiën was dan ook behoorlijk zwaar.


Wat het bijzondere is aan skiën is dat het een rollercoaster van emoties is en altijd onvoorspelbaar. Zo had M in de lift enorme kramp im haar kuiten en zag het skiën totaal niet meer zitten maar na een paar bochten was dat alweer weg. Ook de andere pijntjes trouwens. 

Voor het eerst in al die jaren raakten we elkaar kwijt. We hadden afgesproken naar de Sunlinerlift te skiën maar J ging per ongeluk weer in dezelfde lift en M zag hem niet meer en skiede dus maar naar de Sunliner. We spraken af elkaar weer bij de Sunliner te zien maar M dacht bovenaan en J onderaan. M ging dus alleen naar boven en het waaide echt enorm. Zeker bovenaan was het te gek.

Uiteindelijk kwam J dan toch onderaan de Sunliner terecht maar moest toen gelijk weer naar boven. M was inmiddels wortel aan het schieten in de ijzige wind. Uiteindelijk waren we weer herenigd en skieden direct naar de Reiteralm waar we bijkwamen met een warme thee want het was buiten echt bar en boos.


Uiteindelijk moesten we toch verder en besloten naar het Sonne alm gebied te gaan. Maar dat was ook een pittige tocht met harde wind, sneeuw en slecht zicht. Toch ging het best. Het was in het sonnealm gebied ook zo winderig en slecht dat we besloten naar het dal te gaan maar daar bleek dat de lift naar de andere kant eruit lag wegens de wind. Moesten we dus weer terug maar toen we midden op de berg terug kwamen bleek ook de stoeltjeslift er inmiddels uit te liggen. 

Al snel trokken we de conclusie dat we dus niet meer terug konden via de piste maar terug naar het dal en dan met de skubus. Met de skipas kan je daar altijd in. Wederom dus weer dezelfde hele gladde piste in….. gelukkig stond er net een bus maar die was gezien de omstandigheden al stampvol. Desondanks pasten wij er nog net ons en lieten ons naar de eerstvolgende halte brengen waar we weer in de lift konden: de Zwolferkogel.

Omdat het inmiddels lunchtijd was gingen we er bij het middenstation al uit en skieden naar Hintermaisalm waar we altijd een keer lunchen omdat ze er zulke lekkere spaghetti hebben. Zo ook nu weer. 


Na de lunch was het nog steeds slecht weer en omdat er zoveel pistes dicht waren besloten we terug te skiën en te gaan wandelen. We hadden op de wandelkaart gezien dat dat kon vanaf ons hotel door de Ubahn lift te nemen. Vanaf daar kon je lopen naar het middenstation van de Westgipfellift. Dat was een heel mooi bospad waar nog vrijwel niemand had gelopen. Het was alleen wel continu klimmen. Desondanks erg mooi om te doen.


In totaal was het slechts 2 km maar best pittig door het klimmen. We kwamen uit bij een berghut waar we vonden dat we wel een biertje hadden verdiend. Na her biertje gingen we weer met de lift naar beneden. Een leuk tochtje!


Na het douchen liepen we naar de drogist voor nieuwe sporttape voor M maar die was zo enorm duur dat we dat maar even lieten zitten. We gingen maar weer gezellig naar Jennerwein waar ze al precies weten wat we te drinken willen. Leuk is dat altijd. We raakten ook nog aan de praat met een Engelsman die heel erg anti-Brexit was.

Op dinsdag krijgen we in het hotel geen eten want dan hebben ze een rustdag. De vorige keren aten we wat aan de bar bij Jennerwein en ook nu deden we dat en det beviel zeer goed. Een wrap met groenten van de gril met heerlijke frietjes met een overheerlijk knoflooksausje. Echt super!

Vanavond weer de blog en vast weer op tijd slapen…..

Maandag 22 januari 2024: Hinterglemm

M had vannacht en vanochtend behoorlijk last van knie en heup dus we maakten ons wel wat zorgen over het skiën vandaag. M tapete de knie in en ook de grote teen die pijnlijk was door het aan- en uittrekken van de skischoen. Ja, dat skiën is echt goed voor je hoor :-)

We stonden wel gewoon op tijd op en gingen na het ontbijt gelijk op pad. Het was weer zonnig dus we wilden, als het ging, naar Leogang skiën. En zowaar ging het eigenlijk prima met de knie. De pistes lagen er goed bij en we gingen in vlot tempo naar Leogang. Wel kwamen we per ongeluk op een hele ijzige rode piste terecht, maar zelfs dat ging.


In Leogang deden we de 2 pistes naar het dal en ook nog een skiroute tussendoor. Rond 12 uur was het tijd voor lunch in de Asitzbrau, waar we altijd wel even heen gaan. Alleen waren we nu een andere ingang naar binnen gegaan en we herkenden het amper. Is wel echt een mooie rent met een mooie kaart. M nam een vegan salade met noten en J groentenspäzle. Was erg lekker met veel groenten.


Na de lunch skieden we terug naar Saalbach en daarna naar Hinterglemm. Aan het eind was het wel wat zwaarder met ijsplaten. Uiteindelijk waren we pas om 15:00 terug en skieden we in totaal 47 km. Dat is echt veel voor ons doen.


Nu het goed ging met de knie was er weer een ander probleem… de grote teennagel. Vorig jaar ging die eraf na de wintersport en ook nu voelt dat weer zo. Best pijnlijk. Maar allang blij dat het met de andere dingen beter ging.


Vanmiddag bleven we in het hotel en deden we spelletjes in de bar: Clever en Keer-op-keer. Vanavond aten we de traditionele fondue. Voor ons weer met groenten ipv vlees. Verder krijg je er altijd friet en knoflookbrood webij. We hebben onze portie groenten wel gehad voor vandaag. Het dessert is daarna altijd verschillende fruitsalades, kaas en chocoladefondu. Ook weer lekker!


We dronken nog koffie aan de bar en werden wéér herkend. Dit keer door Duitse mensen die we vorig ook ontmoet hebben. We worden steeds meer kind aan huis hier. Een gesprek voeren in het Duits blijft echter lastig helaas. We moeten meer doen aan onze Duitse les.

We keken weer BVN.


 


Zondag 21 januari 2024: Hinterglemm

Bijzonder genoeg konden we gisteren via BVN de Mol kijken op de tv. Vorig jaar konden we BVN niet vinden. Dit is een stuk makkelijker. 

We hebben dit jaar de goedkopere kamer geboekt. De prijzen waren namelijk behoorlijk gestegen, mede doordat er nu een zwembad bij het hotel is. Ik vroeg om een goedkopere kamer en ons werd de kamer op de begane grond aan de straatkant aangeboden die wel war gehoriger is. Omdat wij hier toch als een blok slapen vonden we het de paar honderd euro wel waard. De kamer zelf is net zo nieuw en netjes als alle anderen en het geluid viel reuze mee alleen begint men om 6:00 al in de keuken boven ons rond te lopen en dat hoor je, maar dan draaien wij ons nog 2 keer om :-)


We stonden om 7:30 op om om 8:00 aan het ontbijt te zitten. Het uitgebreide ontbijtbuffet is altijd goed al is onE keuze beperkt: fruit, brood, jam en koffie en thee. J had dit keer ook een croissant. 



Het skiën ging na een paar bochten al weer goed en we gingen gelijk naar de Zwölferkogel want die lag in de zon. Wat was de piste daar fijn! Dusdanig dat we besloten om eens de Seekar piste te nemen. Die ligt heel afgelegen en de Saalbach-fans zien bet als de nostalgische piste van het skigebied. Het is een ouderwetse sleeplift, een hele lange. Maar met de zon was dat prima te doen en de piste zelf was erg leuk om te doen.

Uiteindelijk gingen we terug naar Hinterglemm om via de Westgipfel naar de nieuwe lift bij piste 2 te gaan. Het is hier wel veranderd maar de lange piste 2 is nog hetzelfde al was het onderste deel behoorlijk hard en glad.



Aan de andere kant van het dal deden we nog wat pistes om uiteindelijk bij Saalbach te gaan lunchen bij een tent waar we nog niet eerder waren geweest. Voordeel is dat iedereen met zon altijd buiten zit en wij juist binnen willen zitten. Lekker rustig en bij het haardvuur. We aten een groentenstrüdel. Jaja. En dat was prima! 

We aten vroeg zodat we om 13:00 weer op de latten stonden en via een aantal zeer rustige pistes (je moet ze goed uitzoeken!) terug naar Hinterglemm gingen. Het ging allemaal eeg lekker al kreeg M wel steeds meer last van haar knie.

Toen we bij het hotel waren besloten we te stoppen want voor de 1e dag hadden we best veel gedaan, 37,5 km zelfs. Tijd om op de kamer even te chillen en daarna gingen we naar de Jennerwein. Daar was ook niets veranderd. 



Het eten was vanavond salade van het buffet, pompoensoep met room, spinazie knödel en als toetje iets van mousse. Het was heel grappig maar toen we aan het eten waren kwam er een nieuw stel binnen die naast ons kwamen zitten en hij  vroeg gelijk of we Nederlands waren. Het bleek dat we 4 jaar geleden hen hier al ontmoet hebben. We zaten toen zelfs bij hen aan het tafeltje. Zij zijn ook al meerdere keren bij Hans geweest. Alleen een stuk jonger dan wij. Verder zijn er vrijwel geen Nederlanders.

Zaterdag 20 januari 2024: Hilpoltstein - Hinterglemm

Gisteren pubquiz gespeeld (M) en film in het Duits gekeken (M) en vanochtend op redelijk normale tijd (7:30) opgestaan. Het was flink koud, -5 graden. Er was geen ontbijt in het hotel dus na het douchen liepen we naar de plaatselijke bakkerij. Daar was het al flink druk. Wij kochten een croissant en perzikkoek en die aten we we in de ontbijtruimte van het hotel op.

Dat het hotel zo goedkoop was bleek achteraf niet zo gek. M bleek per ongeluk voor 1 persoon geboekt te hebben. Dat was €10 goedkoper. Ondanks dat we de eigenaren helemaal niet gezien hebben kregen we er toch een mail over maar we mochten de €10 als korting beschouwen.

Rond 8:45 reden we weg. We reden wel wat door Google aangegeven omrijroutes want het was al best druk op de weg met de nodige files. We gingen ook al ruim 2 uur voordat we er waren van de snelweg af op advies van de navigatie. Dat betekende echter continu 80-wegen door de bergdalen. Prachtig maar het schoot niet echt op.

Dit keer lunchten we niet in Zell am see want rond lunchtijd waren we pas bij Lofer. Daar aten we bij een Konditorei belegde broodjes met koffie. Prima! 

Om 14:00 precies kwamen we bij hotel Birkenhof aan. Het hotel waar we nu voor de 9e keer zijn had wel weer een flinke meramorfose doorgemaakt. Er is een hele parkeergarage onder gekomen, een zwembad en een paar nieuwe kamers. Het was ook best een tikkeltje duurder geworden en daarom hebben er dit jaar de goedkopere kamer op de begane grond aan de straatkant genomen. Kamer ziet er prima uit dus we gaan zien of we hier last van geluid hebben.

Hans begroette ons weer uitbundig. Leuk om ze weer te zien! De zon scheen weer uitbundig dus we liepen gelijk naar het dorp en een stuk door het dal. Het werd een wandelingetje van 3 km waarna we bij de Schwarzacher uitkwamen voor een opwarmertje. Het was weer als vanouds. Ook in het dorp zijn er echter wel weer wat bouwwerkzaamheden geweest. De oude Tanzhimmel, die afgebrand is, is nu een chique restaurant.

We liepen via de piste weer terug naar het hotel waar we aan de bar nog wat dronken en leuk gesprek hadden met de barvrouw die we nu ook al 9 jaar zien en die het zo leuk vindt dat wij vegetarisch zijn, net als zij. Was weer gezellig al is de taal nog best lastig.

Om 18:30 mogen we altijd aan tafel aan ons eigen tafeltje voor deze week. Eerst altijd salade van het buffet. Mmmmm. Daarna een bouillon met griesmeel erin, toen de overheerlijke kasnocken en J at ook nog appelkoek als desert. M zat na de kasnocken wel vol.

Vanavond nog even Wie is de Mol kijken en morgen een poging tot skien wagen. We hebben alle ski-tips alvast weer even bekeken op internet.



Vrijdag 19 januari 2024: Azewijn - Hilpoltstein

 We zijn weer onderweg naar de wintersport. Wederom in Hinterglemm bij Hotel Birkenhof. Dit jaar 2 weken later dan vorig jaar toen we ivm M’s werk eerder moesten. Dit is weer de week die we normaal altijd hebben. De sneeuw lijkt een stuk beter dan vorig jaar toen er vrijwel niets lag. In ieder geval geeft de heenreis al veer meer een wintersportgevoel want we hebben de hele dag in een witte wereld gereden.

Vanochtend vertrokken we rond 8:45 van huis en daar was al wat sneeuw gevallen en de auto was rondom bevroren. Alles in huis was aan kant want Evelien, die in oktober ook op ons huis paste, komt nu weer een weekje in ons huis. Heel fijn! Onze oude bruine blinde kip is wel zo’n beetje aan haar einde en dan is het fijn dat er iemand is die haar een beetje in de gaten houdt. Overigens ook voor de 3 katten die heel veel aandacht vragen de laatste tijd.

We tankten nog even net over de grens bij onze eigen pomp en gingen toen de A3 op die we zo’n beetje de hele dag volgden. De reis ging voorspoedig. Geen echte files alleen veel wegwerkzaamheden waar je maar 80 of 100 mag rijden.


 

We wisselden elkaar af en luisterden ondertussen de podcast ‘De brand in het landhuis’. Erg spannend en leuk om te luisteren zo tijdens het rijden. We stopten 3 keer kort om koffie te drinken, naar het toilet te gaan en we hadden zelf broodjes meegenomen. Het was steeds rond het vriespunt.


We hadden dit keer niet van te voren een hotel geboekt omdat de afgelopen dagen de wegen nogal slecht begaanbaar waren door de sneeuw en de snelste route nogal eens wijzigde. Pas bij de laatste stop boekten we een hotel via Booking.com in Hilpoltstein.

Toen we daar om 16:30 aan kwamen stonden er 2 andere vrouwen voor de deur. Zij hadden al aangebeld. Maar er werd niet open gedaan…. Uiteindelijk belden ze naar het hotel en het bleek dat de eigenaren er niet waren maar je via een code binnen kon komen. Voor hen lag er een sleutel op de desk klaar. Wij hadden natuurlijk pas laat geboekt dus voor ons lag er niets maar dan wij mochten achter de balie de sleutel van kamer 9 pakken. Kortom, we slapen weer in een vrijwel leeg hotel, zoals altijd met veel licht hout maar verder prima en voor minder dan €70 mogen we niet klagen.


Omdat hier niets is liepen we het dorpje in. Leuk, met vakwerkhuisjes maar verder vrij uitgestorven. Er was wél een kroeg open dus daar dronken we lekker een biertje. Ze hadden hier ook wat te eten en zowaar een vegaburger gemaakt van courgette en dat was best lekker. Het café was van Grieken dus we kregen ook nog een Ouzo! De kroeg werd steeds voller en omdat we aan de bar zaten hadden we nog wat leuke gesprekken met andere cafe bezoekers. Erg leuk!

Na een kopje koffie gingen we weer naar de hotelkamer. Ontbijt is hier morgen niet dus we ontbijten bij de bakker morgen en dan is het nog ca 3,5 uur rijden. Straks doet M nog de pubquiz mee met vriendinnen en J kijkt van alles op de tablet. 

Donderdag 26 september 2023: Avignon - Azewijn


Het leven van een treinreiziger gaat niet altijd over rozen. Het grote voordeel is natuurlijk dat, als je eenmaal in de trein zit, het heerlijk relax reizen is en we binnen 11 uur van Avignon naar Azewijn kunnen reizen. Dat is sneller dan met de auto en natuurlijk stukken duurzamer dan vliegen (wat overigens met alles inclusief ook nog duurder is). Maar je bent wel afhankelijk en dat zorgt soms wel voor wat stressvolle situaties.

Vanochtend ging de wekker al om 5:30. J wil altijd ruim de tijd hebben en dat bleken we zeker te hebben want in een half uur waren we klaar voor vertrek en het station was nog geen 10 minuten lopen en de trein zou pas om 7:00 gaan. In ieder geval dus nog tijd voor koffie en een croissant want bakker zijn in Frankrijk overal, dus zeker ook op het station en ook al om 6:00 open! 

Toen we een half uur voor vertrek richting perron wilden gaan bleek de trein echter 10 minuten vertraging. Nou ja, dát viel te overzien. Al snel werd dat echter 30 minuten. We bleven nog in- en uitademen want de overstap in Parijs leek daarmee nog te halen.

Om 7:00 ging ook de crêpe-bakker open. We hadden nog helemaal geen crêpe gehad en ze waren maar €2 (!). Die kon M dus niet laten schieten als ontbijt. Toen ze echter op de crêpe aan het wachten was kwam het bericht binnen dat de trein 2 uur vertraging zou hebben. Dat werd dus niet even rustig de crêpe opeten maar in conclaaf met de man van de SNCF. Hij adviseerde naar Avignon TGV te gaan en daar de reserveringen te laten overboeken. De trein daar naartoe ging pas over een half uur…..

M besloot te bellen met NS Internationaal om hen te vragen de tickets over te boeken. Ze werd zeer vriendelijk en snel geholpen maar tijdens het telefoontje bleek de vertraging ineens weer terug gebracht naar 1 uur. Ze adviseerde die trein dan gewoon te nemen en eventueel in Parijs de Thalys te laten omboeken. Wat een gedoe.


Maar uiteindelijk bleek inderdaad het met een uur ‘beperkt’ te blijven en M zag in de app van de Franse spoorwegen al dat het idee was om die tijd deels weer in de lopen dus we zaten toch wat rustiger in de trein. De reis naar Parijs ging met 295 km/uur snel. We waren er in 3,5 uur. J keek een film en M las een tijdschrift en boek (en deed een dutje).

In Parijs hadden we uiteindelijk 3 kwartier om van Gare de Lyon naar Garr du Nord te komen. We wilden een ticket kopen voor de RER-trein maar konden alleen automaten vinden waarbij je ook een pas moest kopen voor €2 pp. Omdat we haast hadden deden we dat maar. We kochten er 2 (en betaalden daar ook voor) maar er kwam er maar 1 uit. Grrrrr. Toen dus nog maar 1 gekocht. Stom!




Een kwartier voor vertrek waren we bij de Thalys en rond half 5 op Driebergen-Zeist. Daar toch nog wat gedoe met de parkeergarage want het systeem herkende de auto niet dus we moesten de noodlijn bellen. Ook de betaalpas bleek niet te werken dus uiteindelijk moesten we via een betaalverzoek betalen. Alleen was de NS korting daar niet in berekend terwijl ze echt hadden beloofd dat ook ons internationale kaartje korting zou geven. Moeten we dus nog achteraan….

Een mooi moment om nog even terug te kijken op een heerlijke vakantie. We moeten dan wel noodgedwongen in deze tijd op vakantie, maar we concludeerden dat dit voor de cote d’azur eigenlijk de beste tijd is. Nog behoorlijk veel zon, maar niet te warm. En zeker ook niet te koud. Daarnaast overal heerlijk rustig maar het meeste is nog wel open. 

Het is een heerlijk gebied met al die gebouwen in lichte kleuren met gekleurde luiken, veel groen en blauwe zee. We hadden een lekkere afwisseling tussen stad en natuur al hebben we wel écht veel gelopen (285.000 stappen liep M in 14 dagen, gemiddeld dus 20.000 per dag). Leuke afwisseling tussen hotels en Airbnb en trein en auto.

Ook wel weer duidelijk dat Frankrijk ons land is. De sfeer, de taal en vooral het eten…. Allemaal heerlijk! Alles is hier lekker, zelfs de simpelste maaltijd en allemaal zeer betaalbaar want voor een 3-gangen maaltijd incl wijn waren we max €70 kwijt maar meestal minder. We vinden de fransen ook hele fijne mensen. Iedereen was aardig. Het is wel raadzaam om in ieder geval een poging te doen om frans te spreken maar als ze merken dat dat moeizaam gaat (M kan best goed frans maar dan beginnen ze soms terug te ratelen en houdt het vaak wel op….), dan proberen zij het steeds vaker in het Engels. Met handen en voeten kom je er dan wel uit. Ja, er wordt duidelijk meer en beter Engels gesproken, zeker ook bij de spoorwegen en toeristenbureaus.

Verder blijft het Frankrijk en is er dus veel ook we met de Franse slag. Zoveel aandacht er aan goed eten wordt besteed, zo weinig aandacht gaat er uit naar het repareren van zaken. Wij hebben in een restaurant of café nog nooit een toilet meegemaakt waar niets stuk was en men neemt het meestal ook niet al te nauw met de hygiëne. Hotelkamers waren ook vaak nét niet en konden wel wat onderhoud gebruiken (al kwam dat misschien ook aan het prijsniveau waarop we hadden gezocht ;-)). Ducktape wordt hier echt overal voor gebruikt. Hele bumpers van auto’s worden er mee vastgeplakt. Ook wel weer erg komisch om te zien.

We kijken terug op een afwisselende, ontspannen vakantie in een prachtig stukje Frankrijk!

Woensdag 25 oktober 2023: Avignon

Om 7:30 ging de wekker alweer want M ging weer hardlopen. Het was nog half donker maar anders wordt het zo laat. Ze liep een rondje via het eiland. Avignon ligt aan de Rhone, maar daarna is er dus een eiland en daarna nog een vertakking van de Rhone. Op het eiland ligt onder andere een grote camping. Het was een lekker rondje met mooi uitzicht over de stad.

J was inmiddels koffie gaan drinken met een croissant erbij in een zaakje vlakbij het hotel. M kon hem vinden via ‘locatie delen’. Zo handig. Samen gingen we weer naar hotel. M moest natuurlijk nog douchen waarna we de stad weer ingingen. Bij een hele mooie koffie en taarten-tent aten we opnieuw ontbijt met koffie. J nog een tweede croissant en M een croissant en een kleine brioche.

Vanochtend was intensief want we deden maar liefst 2 wandelingen, maar dan gecombineerd. We gingen naar de highlights van Avignon waarbij het ‘palais des papes’ natuurlijk niet kon ontbreken. Het is het grootste gotische bouwwerk uit de Middeleeuwen en staat op de Unesco-lijst. Tijdens hun ballingschap uit Rome verbleven meerdere pausen hier. Het is een zeer indrukwekkend gebouw.


Binnen is niet heel veel meer te zien maar er was een leuke interactieve toer met een tablet waarbij je kon zien hoe het er vroeger uit gezien heeft. Per ruimte kon je een code scannen en waande je in de Middeleeuwen. Erg leuk. En je kon ook nog ‘schatten’ vinden. Leuk om zo te doen. 

Na het bezoek vervolgden we onze route naar een mooi park dat een geweldig uitzicht heeft over de stad en de omgeving. Hier kan je ook ‘de pont’ heel goed zien. We hadden geen zin om er heen te lopen. De zon was gaan schijnen en we kregen het warm en je moest dan weer een behoorlijk stuk dalen en klimmen. We hebben deze vakantie genoeg gelopen. Dagelijks gemiddeld toch zo’n 20.000 stappen. 

We liepen nog wel de rest van de routes af door de verschillende straatjes in het centrum. Leuk al die galleries en leuke winkeltjes. Eten deden we dit keer bij een soort traiteur waar je ook ter plekke kon eten. J een broodje zalm en M ravioli met groenten. Vers gemaakt en lekker!

Rond 15:00 streken we weer neer op het terras van de Ierse pub. Ze hebben zoveel biertjes op tap dat we weer andere konden proberen 😀 zoals mango-bier en kersenbier en lekkere IPA’s. Mmmmm. Ook leuk om alle verschillende mensen langs te zien komen. We kochten nog wat koeken voor onderweg morgen met de trein en gingen even relaxen op de hotelkamer.

Rond 18:15 gingen we opnieuw naar ‘onze’ pub want we hadden besloten daar een kroeghap te gaan eten tijdens happy hour. Het is zo’n leuke tent. Alles en iedereen komt er, van jong tot oud en van Frans tot toerist. De muziek is er hartstikke goed en leuk personeel. M at een kroegsalade met heel veel groenvoer en zalm en J fish and chips.

Vanavond gaan we nog een beetje relaxen. J wil haar boek uitlezen en we moeten vroeg naar bed want morgen vroeg op want om 7:00 gaat de trein.


 

 


Dinsdag 24 oktober 2023: Mouriès - Avignon

 De richtlijnen bij een Airbnb zijn nogal verschillend. Bij deze betalen we geen schoonmaakkosten en vraagt de beheerster ons om het schoon achter te laten. Prima natuurlijk, al was dat nu we een uitdaging omdat we al vroeg de trein moesten hebben. Dat betekende dus om 6:45 (J) en 7:00 (M, want die heeft wat minder tijd nodig om wakker tr worden) op staan. Snel een ontbijtje van sojayoghurt en peer naar binnen schuiven, douchen en schoonmaken zodat we om 8:00 konden wegrijden nadat we natuurlijk eerst nog even uitgebreid afscheid namen van ons poezenvriendinnetje.

Het regende vannacht en was net droog toen we weg gingen. We hadden de tijd dus vermeden de tolweg en hadden dus een prachtige toeristische route door wijngaarden en bos. Opeens vielen ons de herfstkleuren op. Hier begint het nu dus toch ook hier echt herfst te worden. 

We moesten de huurauto nog even aftanken maar waren ruim op tijd bij het TGV-station in Aix-en-provence. Inleveren van de auto ging voorspoedig, maar helaas… de trein had weer eens vertraging, 35 minuten maar liefst en dus moesten we een uur wachten. Balen. We doodden de tijd met koffie drinken en heeeeeel lang in de rij staan voor de toilet. 

In de trein bleek ook nog eens iemand anders op de door ons gereserveerde plek te zitten met een heel verhaal dat zij niet op haar plek kon zitten omdat er een vrouw met een baby zat, blabla. M vond het al snel prima. We zaten maar 15 minuten in deze TGV. Niet te moeilijk doen, een ander plekje zoeken. In Avignon TGV moesten we overstappen op de trein naar Avignon centre die er nog 5 minuten over deed.

Het was ca 10 minuten lopen naar ons hotel. Een echt boetiekhotel, geen keten. We konden nog niet inchecken maar wel de bagage achterlaten. Daarna linea recta naar de office de tourisme die vlakbij het hotel is. We konden een kaart met meerdere wandelingen downloaden op de telefoon en begonnen er gelijk met één door de oude straatjes. Helaas begin het op een gegeven moment wel weer wat te miezeren.

Het was een leuke route, langs een waterrad, kappeltjes en leuke straatjes. Nu we nog in Frankrijk zijn wilden we toch nog een keer genieten van een frans lunchmenu en wel bij een heel leuk klein tentje aan een pleintje. Voor het eerst zaten we binnen maar dat was wel knus. Het ging allemaal niet snel maar we hebben wel superlekker gegeten. Zowaar hadden ze hier ook vegetarisch. We hadden allebei een voorgerecht met paddenstoelen en heerlijke creme. M had een hoofdgerecht van wel 10 soorten groenten en J met mulfilet. 

We zaten er best een tijd maar dat was geen straf. We zaten bij het raam, dus er was veel te zien en de wijn was goed. Achter ons zat een oma met een kleinzoon van een jaar of 8 en die zaten nog langer dan wij maar die jongen bleef keurig zitten. Franse kinderen zijn over het algemeen heel goed opgevoed.

Na het eten was het inmiddels droog en zonnig geworden. We vervolgden de route en kwamen uiteindelijk in het centrum uit met hele leuke winkeltjes. Uiteindelijk belandden we in de Ierse pub op de hoek van ons hotel. Een superleuke kroeg met heel veel verschillende tapbiertjes.

Om 16:00 konden we inchecken in het hotel, wat we deden. Ze hebben hier ook katten die zich graag laten aaien, dus wij zijn blij 🙂 Na even wat chillen op de kamer gingen we rond 18:00 weer op pad want we hadden al weer trek. Uiteindelijk aten we een broodje falafel. 

Daarna gingen we weer naar de Ierse pub. Het was happy hout en zo gezellig. We zaten er uiteindelijk tot 21:30. Daarna weer naar de kamer om het blog nog te kunnen schrijven 😀