Donderdag 19 oktober 2023: Méounes-les-Montrieux

We deden gisteravond voor het eerst het spelletje Clever. Het wel even wat van ons om de spelinstructies helemaal te begrijpen maar uiteindelijk was het erg leuk.


Vanochtend kon M weer hardlopen. Met name het rekken/oefeningen hebben ervoor gezorgd dat de pijn in de heup vrijwel weg was. En het was pittig lopen want we zitten op een heuvel dus het was veel hoogteverschil. Ze liep uiteindelijk een weggetje door wijngaarden en langs villa’s heen en terug omdat de grote weg niet zo’n goed idee leek. In totaal 10km en 170 hoogtemeters. Het ging prima.

Na het ontbijt van dit keer gewoon vertrouwde sojayoghurt en  granola (lang leve de grote supermarkt!) vertrokken we naar Cassis aan de kust. We kozen een prachtige route, vrijwel volledig door een natuurgebied (plateau de Siou-Blanc) met kronkelweggetjes en naaldbos. Het landschap deed ons aan Australië denken want ook hier leek de aarde rood.

Cassis is, wederom, een heel leuk havenstadje. Bijzonder hier is dat alles om de haven is gesitueerd en dat hier vooral vissersbootjes en kleinere bootjes liggen. Het doet heel gemoedelijk aan. Daarnaast zijn de bergen er omheen indrukwekkend. M was hier ca 40 jaar geleden ook en herkende het nog wel al blijkt uit oudere foto’s dat er toch veel veranderd is. Het was ook hier niet uitzonderlijk druk, heel prettig eigenlijk. 

We liepen een rondje en gingen vroeg (12:00) eten want we hadden al trek en wilden ‘s middags nog van alles doen. Even een snelle hap of broodje is lastig hier dus het werd toch weer een menu de midi maar alleen met voorgerecht en hoofdgerecht. Vega was er niet dus aten we de lokale visgerechten. Als voorgerecht vissoep met rouille en als hoofdgerecht Aïoli du Provence. Dit is een stuk vis, een ei, een aardappel, haricots verts, wortel, bloemkool en courgette met aïoli, of te wel knofllookmayonaise. Een bord vol maar wel erg lekker. De vissoep trouwens ook. We hadden onze portie knoflook voor vandaag wel gehad 😀


Na de lunch liepen we vanaf Cassis naar de Calanques. Dit is een nationaal park met kalkrotsen, baaien en stranden waarvan het grootste deel alleen te voet of per boot is te bereiken. Wij kozen ervoor alleen de eerste baai aan te doen, een wandeling van ruim 1,5 uur heen en terug. Het is prachtig, de hoge witte rotsen, de groene naaldbomen, het blauwe water en de bootjes. 

Het was inmiddels best lekker weer geworden, de zon scheen zelfs zo nu en dan en het was 23 graden dus we hadden het best warm gekregen. We hadden er al weer 8 km opzitten en besloten nu voor een autorit te gaan. Toch wat minder vermoeiend, al valt dat schakelen ook wel tegen want dat zijn we niet meer gewend. We reden de Route des Cretes. Gelukkig waren we hier niet gisteren want met die harde wind was hij waarschijnlijk dicht geweest en nu waaide het een stuk minder.

De route is een hele bochtige en we gingen flink omhoog. Bovenaan heb je een zeer indrukwekkend uitkijkpunt vlak boven zee. Je loopt over de rotsen tot de rand. Er waren ook bergbeklimmers die hier naar beneden gingen. Angstaanjagend! We reden door naar la Ciotat en vanaf daar via de wijnvelden weer helemaal terug naar ons huisje.

Het was een heerlijke maar vermoeiende dag dus toen we rond 17:00 in ons huisje waren was het tijd on te chillen en nog wat mails te doen (M). We maakten van alle restjes een lekkere salade met vega kipstukjes. Vanavond kijken we serie en morgen gaan we weer verder.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten