Het had vannacht wederom geregend maar toen we wakker werden was het droog. Wij gingen dus weer vroeg op pad naar de overkant want een deel van de pistes, de zogenaamde Sonnealm, hadden we nog steeds niet gedaan.
Het was heel rustig maar toen we daarheen skieden lukte het ons haast niet om bochten te draaien, zo raar. Je belandde daardoor buiten de piste en viel bijna. Er was een dikke geprepareerde laag plaksneeuw door de dooi en daar kom je heel moeizaam doorheen. Het vraagt echt even andere techniek. Toen we dat eenmaal doorhadden ging het wel weer.
In dit gebiedje zijn 2 stoeltjesliften naar boven, best hoog. Daar waaide het behoorlijk en dan is het zitten in zo’n stoeltje best eng. De pistes waren overigens best te doen maar we besloten helemaal naar beneden te skiën en met de facoriete lift van Joery (not), de stalift, aan de andere kant weer naar boven te gaan naar de Zwolferkogel. Hier was het ook nog te doen. We dronken een kopje thee halverwege bij de Winkleralm. Altijd leuke tent.
J had last van z’n teen en vond het niet fijn meer gaan en dus besloten we naar het hotel te skiën. De afspraak is dat als één van ons wil stoppen, we stoppen. Betekent dat we dit jaar maar 150 km hebben geskied. Dat is weinig voor ons doen want er zijn ook jaren dat we ruim 200 deden, maar de omstandigheden waren de laatste 4 dagen ook niet fijn. Dan zie je toch wel de gevolgen van klimaatverandering. We lazen dat dit normaliter de koudste week in de Alpen hoort te zijn. Teruglezend in de blogs laat ook zien dat vorig jaar en dit jaar uitzonderlijk waren.
We denken dan wel weer na of we niet eens naar een ander, hoger, gebied moeten gaan, maar Saalbach-Hinterglemm is wel één van de grootste en meest gevarieerde gebieden die er is. De prijzen zijn daar overigens ook wel naar… met skipassen die al €369 pp zijn. Voor volgend jaar hebben we het hotel in ieder geval alweer vastgelegd. Zolang we het kunnen betalen genieten we erg van zo’n actieve vakantie.
Na de skischoenen omgewisseld te hebben voor gewone sneeuwschonen liepen we van het hotel terug naar de Zwolferkogel en gingen we met de lift weer naar de Winkleralm voor lunch. Ze konden voor ons een Tiroler Gröstl maken zonder vlees. Tiroler Gröstl is een pannetje met gebakken aarsappel, ui, spek en karwijzaad. Lekker!
‘S middags childen we, dutje, beetje opruimen en voor het laatst naar Jennerwein waar ze al gelijk weten wat we willen drinken en ze hadden ‘ons’ plekje zogenaamd vrijgehouden. We zijn bekend. Daarna ook het laatste diner in het hotel. Altijd het traditionele Bauernbuffet. Dat is eigenlijk alleen vlees met gebakken aardappeltjes en zuurkool. Wij eten dus alleen de laatste 2. Alle dagen wordt er best goed rekening met ons gehouden. De soepen zijn altijd vegetarisch en altijd een vegakeuze als hoofdgerecht. Maar nu was ook de soep met vlees en dus niet zo veel voor ons. Gelukkig is het saladebuffet altijd zeer uitgebreid met oa aardappelsalade, prei-appel-salade, linzensalade, bonensalade etc etc. En als toetje kregen we kaiserschmarren dus we aten zeker weer ruimschoots genoeg.
We kletsten heel gezellig met het Nederlandse stel over het skiën, de pistes, Rotterdam (waar zij wonen) etc. Ze lijken wel op ons, alleen wat jonger. We zaten dus wat langer dan anders, waarna we het hotel afrekenden bij Hans en weer vastlegden voor volgend jaar. Eindelijk kwamen we erachter hoe de leuke dame heet die er werkt en waar we altijd leuk mee kletsen maar altijd de naam van vergeten (het was iets met een A….). Ze heet Annelies, nu vastgelegd in bet blog!
M haakte nog aan bij de Pubquiz online en J legde de skies en skischoenen in de auto. We gingen om 22:45 slapen want volgende dag vroeg op voor de terugreis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten